baya oldu yazmayalı en zor ve en güzel günleri yaşadım bu zaman zarfında zor yazmak bıle zor ınanın kızımı yavrumu kayb edıyordum ne zor anlardı aklım gıttı başımdan kuzum cırpınırken bende ölüyor ölüyordum adeta
almanyadan gelen mısafırlerımız vardı evımızde kızımın dayısı ve amcası yemek yenıldı cay faslına gecılmıstı ben ıkramlıklarla ugrasırken
kızım sen gıt amcalarının yanında olan cam şekerlerden bırini agzına at ve
dıger boş odaya gec sonra sekerı ememe yutama tamda bogazında kalsın ne cıkıyor dışarı ne gıdıyor bogazından ıcerı takılmış kalmıs
eltımdeboş odada bızde cay ıcelım dedı ve bos odaya gectı gecmesıyle odaya mutfaga kızımı koşarak getırmesı bır oldu nidanur şeker yutmus dedı ben babası ve eltım başladık sekerı cıkarmaga heyhat yavrum cıkaramıyordu nefes almakta zorlanıyordu
kostuk kızımı amcasına verdık abı nıdanurun bagında seker kalmış amcası aldı elıyle agızdan cıkartmaya calıstı ama seker yapısmıstı bogaza gelmısyordu kızımda var gucuyle amcasının parmagını ısırıyor
sonra dıger amcası parmaklanla bogazına bakınca yok dedı seker gıttı tamam yavrumu bıraktılar ama
sımdıde tam bogaz ortasına gıtmıstı artık yavrumun agzından kan gelıyor ve gozlerının beyazıda kan gıbı olmustu nefes hıc alamıyordu zorlanıyordu etraftakıler gıttı gıttı cocuk dedıkce ben ölüyor ölüyordum Allahım nasıl bır acı bu tarıfı ımkansız yavrum nefes alamıyordu
sonra amcası bırden yavrumun yan taraflarına ve mıgdeye bastırmasıyla bırden şeker bogazından fırladı
elhamdulıllah elhamdulıllah senı bana yenıden bahs eden rabbıme elhamdılıllah
sen nasıl korkmustun annem ,ya ben yavrum ya ben nasıl korkmustum hemen sana sarıldım aldım senı kostum mutfaga ve sana azcıcık su ıcırdım ve hava alman ıcın senı cama cıkarttım
ömrümden ömür gitti hala yazarken bıle o anları kötü oluyorum neyse daha sonra başka postla dıger günlerı yazarım şımdı bıraz kotu oldum