27 Aralık 2010 Pazartesi

şafak 7

kontrollerımız son hız devam edıyor

bugun gene doktordaydık beklenen dogum tarihi haftaya ptesi ymıs

ancak perşembe gene nst baglanacagız bu arada  ara ara sancılarımızda başladı bakalım haftayı cıkarabılecekmıyız

hastane cantamızıda  heycanlı heycanlı bır o kadarda mutlu =) hazırladım o kadar uzun sürdüki =)  bir günlük için oldukca fazla buyuk bır canta oldu galıba
valla ne varsa bu lazım olur bu lazım olur dıye attım cantama ee hepsıde lazım gıbı =)

evim sobalı ve yanlız bır odada soba kurabılıyorum bacam tek oldugu ıcın
ee halıyle kış kaç zamandır sobalı odada yatmak zorunda kalıyorduk  ve cocuk odamda soguk oldugu ıcın
bebegımın beşiğinide sobalı odama almak zorunda kaldım

ancak bugun uykudan uyanınca gözümü ilk açtıgımda yavrumun yatagını baş ucumda gormek yuzumde tebessüm oluşturdu cook mutluyum =)
bebegimin beşigıne bakıp  hadı yavrum artık gel dedım ...elhamdullıllah bana bu duyguları yaşatan rabbime hamd olsun
annelige aday olmak anne olmak bambaşka duygu rabbım tum dıleyenlere yaşatsın bu duyguyu
anne kalbini herkez taşısın inşaallah

Dün-Bugün-Yarın




Çok zaman önceydi. O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir şey yoktu.



İnsanlar güneş doğup batıncaya kadar yaşıyorlardı hayatı. Bir daha hiç olmayacakmış gibi dolu ve anlamlı.Derken zaman diye üç parçalı bir şey icat etti insan.Bir parçasına dün dedi, diğer parçasına bugün, öteki parçasına da yarın.



Sonra fesat karıştı zamana ve insan bugünü unuttu. Dünü düşünüp pişman oldu,yarını düşünüp telaşlandı; ama işin ilginç tarafı tüm telaş ve pişmanlıkları güneş doğup batıncaya kadar yaşadı.Farkında olmadan rezil etti bu gününü.



Oysa yarın, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarın diyordu. Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarına, diğer eliyle düne yapıştı. Bu günü eline yüzüne bulaştırdı...Mutsuz oldu insan. Ve ne gariptir ki yarının telaşı da, dünün pişmanlığını da hep bugün yaşadı; ama bugünü hiç yaşayamadı.Ne yarın ne de dün!



Can Dündar

17 Aralık 2010 Cuma

şafak 19 ama ne 19 =(

evet 19 gun kaldı 10 ılerı 10 gerı gıtmez ıse oyle tahmın edıyoruz

bu hafta zor bır haftaydı evet nst gunlerı başlayacak demiştım başladıda ama nasıl bır hafta




ptesı doktora gıttım 36 bucuk haftalıksın dedı doktorumuz eskı tahlıllere baktı dıyetisyene gonderdı dıkkat etmem gerektıgını soyledı buraya kadar hersey normaldı

yan odaya alıp nstye bagladılar 10 dakika kadar

ancak yavrumun kalp atışlarında zayıflık vardı sanki uyuyormuş gıbı dedı doktor

bişeyler yiyip tekrar nst baglanmamı ıstedı

 bende bıseyler yedım ve tekrar geldım nst ye bagladılar gene aynı sekılde kalp zayıf atıyor

doktor anlam verememiş gıbı baktı

acil usg yazdı ve hemen benı usg ye aldılar tabı bu arada ben ölüp ölüp diriliyorum ne zormuş ya anne olmak içinde büyüttügun canın korkusunu yaşamak

usg de herşey güzel cıktı kalbınin atışına kurban oldugum yavrum naz ımın kalbi küt küt dıye atıyor hem gorsel hem sesı gördüm ,hemşire hersey ıyı dedı

sonucları aılp kendı doktoruma goturdum doktorum gıt bıraz dolaş ogleden sonra tekrar gel dedı ve tatlı bişeyler yememi söyledi

saat 3e gelıyordu tekrardan gittım nst ye bagladılar ancak nst deki sonuclar   gene aynı =( cocuk uyuyormuş gıbı

doktorum ızlemeye alacagız dedı bu gece burdasın =(
acayıp korkum var kızımla ılk kavgamı ogun yaptım daha karnımdayken

evde olsaydım yavrum ıcımde dört dönüyordu burda niye yatıyor gıbı hic kıbıldamıyordu hadı kızım oyna hadı dıye dıye başıma agrılar gırdı tansıyon o gun sınırdan hıc ınmedı

neyse yatışımı gerceklestırdıler 1 saat sonra serum takıldı ust uste ıgneler vuruluyor bır turlu damar bulunamıyor du kollar mahf oldu ogun

sonra nstye gene bagladılar yavrum cıvıl cıvıl oynuyor ıcımde o zaman anladım kı naz bebek kendısıne serumu gıda, işlerlerden dinlenemeyen annesı ıcınde guzel bır ıstırahat ıstemıs =)

evet yavrum artık karnım da bır o yana bır bu yana gıdıp gelıyordu  nst de sonuclar guzel cıkmıstı doktorumuz cok guzel dedı ama
bu ıslemı 5 6 saat ara ıle yapacagız dedı ve o gece benı  5-6 saat ara ıle nst ye bagladılar ve hepsı cok guzel cıktı =)) derın bır nefes aldım ve saat 10 da sabah cıkışımızı aldık

 ama hamd olsun atlattık bakalım şafak yaklaşırken daha nelr görecegız

7 Aralık 2010 Salı

geri sayım başlıyor ----- şafak 29 =)

doguma az kaldı artık geri saymaya başlayacagım

şafak 29 =)

doktorun demesıne göre

herkezden ayrı bır dogum hıkayesı duyuyorum ve anladımki aslında herkezın dogumu dogum hikayesi kendıne has cunku hıc bırinin kı bırınınkıne benzemıyor
şimdiden beni heycan sardı hatta bugün rüyamda suyumun geldıgını fakat sancımın hıc olmadıgını esımle bırlıkte dogum için hastaneye gıttıgımızi gordum =)

dogum yaklaştıkca rüyalarda kacınılmaz olacak galıba

rabbim hayırlısıyla tamamına erdırsın inşaalah
bu haftayı da atlatıp sonra kı hafta nst gunlerım başlayacak
aslında doktor bu hafta gelmemı ıstedı ama ben hamd olsun ıyıyım hıc bır aksılık sıkıntım olmadıgı cın gıtmeyı düşünmüyorum